Monday, October 30, 2006
ਅਪੁਨੇ ਹਰਿ ਪਹਿ ਬਿਨਤੀ ਕਹੀਐ ॥



The team which won the third prize was from a girl's college.They sang this shabad
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ਅਪੁਨੇ ਹਰਿ ਪਹਿ ਬਿਨਤੀ ਕਹੀਐ ॥ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਨਿਧਿ ਸੂਖਸਹਜ ਸਿਧਿ ਲਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਮਾਨੁ ਤਿਆਗਿ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਾਗਉ ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਅੰਚਲੁ ਗਹੀਐ ॥
ਆਂਚਨ ਲਾਗੈ ਅਗਨਿ ਸਾਗਰ ਤੇ ਸਰਨਿ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਅਹੀਐ ॥੧॥ ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਹਾ ਅਕ੍ਰਿਤਘਨ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿਪ੍ਰਭ ਸਹੀਐ ॥
ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਨਹੀਐ ॥੨॥੧੭॥
 
posted by upinder kaur at 10/30/2006 04:43:00 pm | Permalink | 4 comments
Saturday, October 28, 2006
ਕਰਤ ਕੇਲ ਬਿਖੈ ਮੇਲ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਮੋਹੇ ॥
The Participants

Dhan Dhan Sri Guru Granth Sahib Ji

The team which got second prize sang in Raag Sarang. The performance was very nice but there was something very disappointing about this team. I will refrain from mentioning it here. I am sure many of will not miss it. But I only pray to Guru for his blessings on every body.

Listen to the recording

ਕਰਤ ਕੇਲ ਬਿਖੈ ਮੇਲ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਮੋਹੇ ॥ (੧੨੩੧-੩, ਸਾਰੰਗ, ਮ:੫)



करत केल बिखै मेल चंद्र सूर मोहे ॥
karat kayl bikhai mayl chandar soor mohay.
Acting and play-acting, the mortal sinks into corruption. Even the moon and the sun are enticed and bewitched.
उपजता बिकार दुंदर नउपरी झुनंतकार सुंदर अनिग भाउ करत फिरत बिनु गोपाल धोहे ॥ रहाउ ॥ upjataa bikaar dundar na-uparee jhunantkaar sundar anig bhaa-o karat firat bin gopaal Dhohay. rahaa-o.
The disturbing noise of corruption wells up, in the tinkling ankle bells of Maya the beautiful. With her beguiling gestures of love, she seduces everyone except the Lord. Pause
तीनि भउने लपटाइ रही काच करमि न जात सही उनमत अंध धंध रचित जैसे महा सागर होहे ॥१॥ teen bha-unay laptaa-ay rahee kaach karam na jaat sahee unmat anDh DhanDh rachit jaisay mahaa saagar hohay. 1
Maya clings to the three worlds; those who are stuck in wrong actions cannot escape her. Drunk and engrossed in blind worldly affairs, they are tossed about on the mighty ocean. 1
उधरे हरि संत दास काटि दीनी जम की फास पतित पावन नामु जा को सिमरि नानक ओहे ॥२॥ uDhray har sant daas kaat deenee jam kee faas patit paavan naam jaa ko simar naanak ohay. 2 The Saint, the slave of the Lord is saved; the noose of the Messenger of Death is snapped. The Naam, the Name of the Lord, is the Purifier of sinners; O Nanak, remember Him in meditation.
 
posted by upinder kaur at 10/28/2006 09:28:00 am | Permalink | 1 comments
Thursday, October 26, 2006
Gurmat Sangeet Competion in Delhi
The Dilruba
Entire Team

The Judges


On 18th October there was a Gurmat Sangeet Competition held in Delhi at Mata Sundari College .Young students from various colleges and schools participated.The whole kirtan was such a blissful experience. I would like to share a few recordings here. First is this winning team.


Here is the link to the recording





ਮੀਰਾਂ ਦਾਨਾਂ ਦਿਲ ਸੋਚ



 
posted by upinder kaur at 10/26/2006 09:53:00 am | Permalink | 0 comments
Monday, October 23, 2006
Gurmat Sangeet Competition

Punjabi University Patiala is organising a Gurmat Sangeet Competition from 26th Oct. to 28th Oct. 2006.
1. All students in field of gurmat sangeet can participate
2. Categories:- Senior (18 to 28 Years ) age group
Junior ( 8 to 18 years ) age group
3. Application form can be down loaded here www.gurmatsangeet.co.nr free of cost.
Any body interested can visit the site and find out more...
 
posted by upinder kaur at 10/23/2006 05:18:00 pm | Permalink | 2 comments
Saturday, October 21, 2006
Festival Of Lights
Today is Diwali, the festival of lights. I personally get very irritated by this festival as there is so much of noise and smoke polluting the already over-polluted city. I avoid going out during these days as there is more discomfort (traffic jams & undue rush in markets) than happiness supposed to be associated with festive mood.
Two days ago I needed some urgent grocery items so I ventured into the store after struggling for quite some time to find a parking place. I quickly did my job and wanted to leave as soon as possible. As the bill was ready I took out money to hand over but the owner started making the bill for the person standing behind me instead of accepting my payment. This really irritated me and I wanted to walk away but I knew that finding a parking place at another store would have wasted more time, so I tried to cool myself. But his bill was taking a bit too long and surprisingly he was not carrying any items for which the bill was being made. At last he made payments and to my surprise he took out a bundle of crisp one thousand rupee notes and started counting. He handed over forty notes and store keeper said “ fifty rupees more please”
This fellow immediately chuckled “ You should give a discount of fifty rupees for a purchase of forty thousand!”
Then started their debate on fifty rupees discount… I was really losing my patience!
No discount was given so the man grumbled “ Diwali hai yeh ki Diwala ?“
I told him “ its up to you what you make of it !” and left the store.
While driving away I noticed what the man had purchased….
Many gift-packs of dry fruits.
Thank God I am a Sikh! On gurpurbs I listen to kirtan , have langar and come home. We should be careful to avoid all kinds of showoff on gurpurbs, as there is no end to these things. Guru’s day should be best spent the way Guru wants us to that is- sing praises of lord and stay away from effects of maya.
 
posted by upinder kaur at 10/21/2006 01:23:00 pm | Permalink | 3 comments
Fall evening moon

Fall evening moon
Originally uploaded by vprax.
This lovely picture is from vprax's photostream at flickr
 
posted by upinder kaur at 10/21/2006 11:51:00 am | Permalink | 2 comments
Friday, October 20, 2006
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥

ਸਲੋਕ ਮ ੧ ॥ (੭੯੧-੨)
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
deevaa balai anDhayraa jaa-ay.
When the lamp is lit, the darkness is dispelled;
ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥
bayd paath mat paapaa khaa-ay.
reading the Vedas, sinful intellect is destroyed.
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥
ugvai soor na jaapai chand.
When the sun rises, the moon is not visible.

ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥
jah gi-aan pargaas agi-aan mitant.
Wherever spiritual wisdom appears, ignorance is dispelled.
ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥
bayd paath sansaar kee kaar.
Reading the Vedas is the world's occupation;
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
parhH parhH pandit karahi beechaar.
the Pandits read them, study them and contemplate them.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥
bin boojhay sabh ho-ay khu-aar.
Without understanding, all are ruined.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak gurmukh utras paar. 1
O Nanak, the Gurmukh is carried across. 1

 
posted by upinder kaur at 10/20/2006 08:19:00 pm | Permalink | 0 comments
Friday, October 13, 2006
Kirtan by Bhai Balbir Singh Ji
I haven't been able to write any new posts. I had with me this video clip of kirtan by bhai Balbir Singh Ji done on 22nd September at Gurdwara Nanak Piyaoo Delhi.
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ (੯੯੧-੬)
ਕੋਈ ਆਖੈ ਭੂਤਨਾ ਕੋ ਕਹੈ ਬੇਤਾਲਾ ॥

Some call him a ghost; some say that he is a demon.

ਕੋਈ ਆਖੈ ਆਦਮੀ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ॥੧॥

Some call him a mere mortal; O, poor Nanak! 1

ਭਇਆ ਦਿਵਾਨਾ ਸਾਹ ਕਾ ਨਾਨਕੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥

Crazy Nanak has gone insane, after his Lord, the King.

ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

I know of none other than the Lord. 1Pause

ਤਉ ਦੇਵਾਨਾ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਭੈ ਦੇਵਾਨਾ ਹੋਇ ॥

He alone is known to be insane, when he goes insane with the Fear of God.

ਏਕੀ ਸਾਹਿਬ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥੨॥

He recognizes none other than the One Lord and Master. 2

ਤਉ ਦੇਵਾਨਾ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਏਕਾ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

He alone is known to be insane, if he works for the One Lord.

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਦੂਜੀ ਅਵਰ ਸਿਆਣਪ ਕਾਇ ॥੩॥

Recognizing the Hukam, the Command of his Lord and Master, what other cleverness is there? 3

ਤਉ ਦੇਵਾਨਾ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਾਹਿਬ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

He alone is known to be insane, when he falls in love with his Lord and Master.

ਮੰਦਾ ਜਾਣੈ ਆਪ ਕਉ ਅਵਰੁ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥੪॥੭॥

He sees himself as bad, and all the rest of the world as good. 47
 
posted by upinder kaur at 10/13/2006 07:51:00 pm | Permalink | 1 comments
 
posted by upinder kaur at 10/13/2006 07:48:00 pm | Permalink | 0 comments
Wednesday, October 04, 2006
Piyare Da Piyara
For many years I was perplexed when I used to read the following tuk:-

ਕਈ ਜਨਮ ਸੈਲ ਗਿਰਿ ਕਰਿਆ ॥ (੧੭੬-੧੨, ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ, ਮ ੫)
ka-ee janam sail gir kari-aa.
In so many incarnations, you were rocks and mountains;

I always wondered how we can be life less rocks and mountains

I had read Bandginama by S. Raghbir Singh `Bir and he writes-

If we fail to grasp the Guru's Word, we must not give up through a sense
of defeatism. We must humbly pray for light…..Watching and
waiting with cheerful patience, and holding fast to our quest for God, all
honest doubts are resolved through the Sacred Word.

I was sure one day Guru will solve my puzzle.

My puzzle was solved many years later when my mother gave me a book by Bhai Sahib Bhai Vir Singh Ji. Bhai Vir Singh ji was one of the greatest writers of all times.
He has written books like Sundari and Satwant Kaur which show high spirits (chardikala) and still higher moral character of sikh women.
His poetry is superb
You can see a sample of his poetry at this link
http://www.punjabilok.com/poetry/surjeet_pattar_dorukha.htm

The book I am talking about is Piyare da Piyara. It’s a small book (55 pages), it’s more of a story than a novel. I would not like to discuss the story as those of you who get a chance to read the book will miss something if I told it. The book is about Love and forgiveness. I am just sharing with you a small excerpt from the book which solved my puzzle.

ਅੱਜ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਸੁਪਨਾ ਡਿੱਠਾ ।ਅੱਜ ਅੱਖ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਕ ਵੱਡੇ ਛੋਟੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਰੜੇ ਵਿਚ ਜਾ ਪਹੁੰਚੀ ।ਕੀ ਦੇਖਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਵੱਡੇ ਪੱਥਰ ਵੱਟੇ ਤੇ ਰੇਤ ਦੇ ਕਿਣਕੇ ਹੀ ਕਿਣਕy ਪਏ ਹਨ ਪਰ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਦੇਖਦੀ ਹੁੰਦਿ ਸਾਂ, ਸਗੌਂ ਹੁਣ ਇਉਂ ਜਾਪੇ ਕਿ ਏਹ ਸਾਰੇ ਜੀਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਐਂਵੇਂ ਪਏ ਨਜਿੰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਜੋ ਰਤਾ ਜਿੰਨੀ ਕਲਾ ਵਰਤੇ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਬੀ ਆ ਜਾਵੇ। ਏਨੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕੀਹ ਡਿੱਠਾ ਕਿ ਉਥੇ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਣਕਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ‘ਹੇ ਕਿਣਕਿੳ! ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਜਿੰਦ ਹੌ, ਉਠੋ , ਹੋਸ਼ ਕਰੋ, ਤੁਸੀਂ ਜੜ੍ਹ ਪੱਥਰ ਨਹੀ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਜਿੰਦ ਹੋ, ਉਠੋ, ਹੋਸ਼ ਕਰੋ।’ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਬੋਲਦਿਆਂ ਤੇ ਕਿਣਕਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਹੱਕੀ ਬੱਕੀ ਰਹਿ ਗਈ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਏਹ ਕਿਵੇਂ ਬੋਲ ਅਤੇ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਹੋ ਇਵੇਂ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਸ਼ੌਂਕ ਵਧ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸੋ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕੇ ਸੁਣਨ ਲਗੀ, ਤਦ ਛੋਟੇ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਕਿਣਕਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਸੀਂ ਜਿਸ ਹਾਲ ਵਿਚ ਪਏ ਹਾਂ ਚੰਗੇ ਹਾਂ: ਹੇ ਪਾਣੀ! ਤੂੰ ਅੱਗੇ ਜਾਹ।”ਤਦ ਪਾਣੀ ਬੋਲਿਆ-“ ਭੋਲਿਓ! ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਦ ਹੋ, ਆਓ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਥੇ ਪੁਚਾ ਦਿਆਂ ਜਿਥੇ ਤੁਸੀਂਆਪੇ ਪਏ ਆਖੋ ਅਸੀ ਜਿੰਦ ਹਾਂ।” ਆਪਣੇ ਟੁਰਨ ਦਗਿ ਲ ਸੁਣ ਕੇ ਇਕਨਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ-“ਜਾ ਭਾਈ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਟੁਰ, ਅਸੀਂ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਤੈਂਨੂੰ ਕੱਲ੍ਹ ੳੱਤਰ ਦਿਆਂਗੇ।” ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਪਿਛੇ ਹਟ ਗਿਆ।ਹੁਣ ਕਿਣਕਿਆਂ ਦੀ ਪੰਚੈਤ ਜੁੜ ਬੈਠੀ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਪੱਥਰ ਬੋਲੇ-“ਅਸੀਂ ਬੜੇ ਸੁਖੀ ਹਾਂ, ਸੁਖ ਨਾਲ ਪਏ ਹਾਂ, ਇਹ ਪਾਣੀ ਕੋਈ ਮਤਲਬੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਖ਼ੁਆਰ ਕਰੇਗਾ। ਅੱਗੇ ਅਸੀਂ ਉਚੇ ਪਰਬਤਾਂ ਤੇ ਵੱਸਦੇ ਸਾ ਇਕ ਇਹੋ ਜੇਹੀ ਸੁਹਣੀ ਤੇ ਵਧੀਕ ਚਿੱਟੀ ਆਈ ਸੀ, ਸੋ ਆਪਣਾ ਨਾਉਂ ‘ਬਰਫ’ ਦਸਦੀ ਸੀ, ਆਖਣ ਲਗੀ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਬੈਠੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੈਲ ਕਰਾਵਾਂ। ਐਥੇ ਆਕੇ ਸਾਨੂੰ ਪਟਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਆਪ ਲੋਪ ਹੋ ਗਈ। ਸਭਯਾਰੇ ਸਾਡੇ ਜਿਗਰ ਵੱਡੇ ਹਨ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਧੁੱਪਾਂ ਨਾਮ ਸੜ ਉਠਦੇ, ਏਹ ਗਰਮ ਧੁੱਪਾਂ ਅਸਾਂ ਕਦੇ ਪਰਬਤ ਧਾਰਾਂ ਤੇ ਝਾਗੀਆਂ ਨਹੀ ਸਨ। ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਏਹ ਪਾਣੀ ਸਾਨੂੰ ਕਿਤੇ ਕੁਥਾਂ ਮਾਰੇਗਾ।”ਹੁਣ ਕੁਛ ਹੋਰ ਕਿਣਕੇ ਬੋਲੇ-“ਭਾਇਓ! ਇਸ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਾਨੂੰ ਹੱਥ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਬੀ ਕਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਟਾਨ ਤੇ ਸਿਲਾਂ ਪੱਥਰ ਸਾਂ, ਇਸ ਪਾਣੀ ਨੇ ਮਲਕੜੇ ਸਾਡਿਆਂ ਬੇ-ਮਲੂਮ ਤ੍ਰੇੜਾਂ ਵਿਚ ਵੜਕੇ ਐਸਾ ਜੰਮ ਜਾਣਾ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਕਰਨਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਟੋਟੇ ਟੋਟੇ ਕਰਕੇ ਸਿਟ ਦੇਣਾ, ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਰੋਹੜਾਂ ਤੇ ਰੌਆਂ ਵਿਚ ਐਸਾ ਦਲਨਾ ਕਿ ਸਾਂਨੂੰ ਖੇਰੂੰ ਖੇਰੂੰ ਕਰਕੇ ਕਿਣਕੇ ਕਿਣਕੇ ਕਰ ਸੁੱਟਣਾ।” ਇਹਨਾਂ ਕਿਣਕਿਆਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਠੰਢਾ ਹੈ, ਲਬ ਵੲਲੲ ਨਹੀ ਲਗਦਾ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਕਾਸ਼ ਬੀ ਜਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੈ ਤੇ ਡੂੰਘੀ ਥਾਈਂ ਬੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਖ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਬੀ ਸੁਖ ਦੇਵੇਗਾ, ਆਓ ਇਸ ਦੇ ਆਖੇ ਲਗੀਏ, ਜਿੰਦ ਬਣੀਏ, ਇਸ ਅੰਦਰ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਸਦੀਆਂ ਜਿਸ ਪਾਸੇ ਪਏ ਸੌ ਪਏ ਰਹਿਣ ਦਾ ਛੁਟਕਾਰਾ ਮਿਲੇ।‘ਜਿੰਦਪਨਾ’ ਵੇਖਿਏ ਤਾਂ ਸਹੀ ਜੋ ਉਹ ਕੀਹ ਹੈ? ਛਲੋ ਚਾਲੇ ਤਾਂ ਪਾਈਏ।ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਵੱਡੇ ਵੱਟੇ ਤੇ ਪੱਥਰ ਤਾਂ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਛੋਟੇ ਕਿਣਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਪਏ।ਗੱਲ ਕI ਇਕ ਵਾਕ ਨਾ ਹੋਇਆ ਦੋ ਧੜੇ ਹੋ ਗਏ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਰਮਕੇ ਟੁਰਦਾ ਤੇ ‘ਆਓ ਜਿੰਦ ਬਣ ਜਾਓ’ ਇਹ ਸੀਟੀ ਵਜਾਉਂਦਾ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਛੋਟੇ ਬਰੀਕ ਕਿਣਕੇ ਤਾਂ ‘ਸਤਿ ਬਚਨ’ ਕਹਿਕੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪਏ ਤੇ ਵੱਡਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ‘ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਨਹੀਂ’।ਪਾਣੀ ਨੇ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ,ਵਡਿਆਂ ਨੂ ‘ਫੇਰ ਸਹੀ’ ਕਹਿ ਕੇ ਛੋਟਿਆਂ ਨੂਂ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਟੁਰ ਪਿਆ। ਹੁਣ ਜਾਂ ਉਹ ਟੁਰਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਣਕੇ ਲੱਗੇ ਆਪੋ ਵਿਚ ਰਗੜੀਨ ਤੇ ਹੋਰ ਨਿੱਕੇ ਹੋਣ।ਰੋਣ ਵਿਚਾਰੇ ਤੇ ਪਛੁਤਾਉਣ ਕਿ ਅਸਾਂ ਵੱਡਿਆਂ ਦੲ ਆਖੇ ਕਿਉਂ ਨਾ ਮੰਨੇ।ਪਾਣੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਐਸਾ ਨਿੱਕਾ ਕੀਤਾ , ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਰਲਾ ਲਿਆ, ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਨਿਰਾ ਪਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਮਿੱਟੀ ਪੱਥਰ ਤੇ ਧਾਤਾਂ ਦੇ ਡਾਢੇ ਹੀ ਨਿੱਕੇ ਕਿਣਕੇ ਵੀ ਰਲੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਕੇ ਅੰਤ ਪਾਣੀ ਇਕ ਖੇਤ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਾ ੳਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ।ਅੱਗੇ ਕਿਨੇ ਸਾਰੇ ਬੀਜ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਿਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਵਿੱਖ ਤੇ ਪਏ ਸਨ। ਪਾਣੀ ਨੇ ਆਕੇ ਆਖਿਆ-“ਹੇ ਅੰਕੂਰ ਜੀ! ਆਪ ਬੀਜ ਦੇ ਮੱਠ ਵਿਚ ਸਮਾਧੀ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਹੋ, ਮੈਂ ਆਪ ਦੇ ਚਰਣਾਂ ਵਿਚ ਜੱਗਯਾਸੂ ਲੈ ਕੇ ਆਯਾ ਹਾਂ, ਆਪ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਰਣੀ ਲਾ ਲਵੋ।” ਤਾਂ ਅੰਕੂਰਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ‘ ਹੇ ਪਾਣੀ ਅਸੀਂ ਸਮਾਧੀ ਵਿਚ ਹਾਂ ਅਰ ਸੁਖੀ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਖੇਚਲ ਨਾ ਦੇਹ।ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ।ਉਹ ਜੋ ਬੀਜ ਦੇ ਉਦਾਲੇ ਕਰੜਾ ਕੋਟ ਸੀ ਉਸ ਵਿਚ ਸੁਖੀ ਬੈਠੇ ਅੰਕੂਰ ਨੇ ਕਿਹਾ-ਅੱਛਾ ਬਈ ਕਲ ਦੱਸਾਂਗੇ, ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਅਟਕ ਗਿਆ।ਰਾਤ ਨੂੰ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦੀ ਪੰਚੈਤ ਨੇ ਸਲਾਹ ਗਿਣੀ।ਕਈਆਂ ਨੇ ਜੋ ਬਹੁਤ ਪੱਕੇ ਸਨ ਆਖਿਆ-‘ਅਸੀਂ ਆਪ ਬਹੁਤ ਸੁਖੀ ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਕੀਹ?” ਕਈ ਕੱਚੇ ਸਨ ਆਖਿਆ-‘ਮਸਾਂ ਮਸਾਂ ਕੋਈ ਆਯਾ ਸੀ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ, ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਸੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਲੈ ਲੈਣਾ ਸੀ, ਭੁੱਲ ਹੋ ਗਈ’।ਇਨ੍ਹਾਂ ਜੱਕੋ ਤੱਕਿਆਂ ਵਿਚ ਸਨ ਕਿ ਪੌਣ ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਨੇ, ਜੋ ਧਰਤੀ ਵਿਚ ਸਮਾਇਯਾ ਹੋਇਯਾ ਸੀ, ਅੰਕੂਰਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ-ਭੋਲਿਓ! ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਦ ਹੌ, ਇਹ ਬਾਕੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਬੀਜ ਤੁਹਾਡਾ ਤੋਸ਼ਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਦ ਹੌ, ਮੇਰੇ ਆਖੇ ਲਗੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੈ ਚੱਲਾਂ ਤੇ ਦਿਖਾਵਾਂ ਕਿ ਬਾਹਰ ਚਾਨਣੇ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਹਿਰਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ।ਇਹ ਜੋ ਜਗਯਾਸੂ ਆਯੇ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਰਨੀ ਲਾ ਲਓ।ਏਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਰਲਕੇ ਜਾਗ ਪੈਣਗੇ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦ ਵੇਖਣਗੇ।ਤੁਸੀਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ੳਾਪਣੇ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਹੋਰ ਉਚੀ ਜਿੰਦਵਿਚ ਆ ਜਾਓਗੇ। ਪੌਣ ਦਾ ਇਹ ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਕੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦ ਪਾਣੀ ਆਇਯਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੇ ਚਰਨੀ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਕਈ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਐਸੇ ਲੜੇ ਕਿ ਸੜ ਗਏ।ਕਈ ਟੱਪੇ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੁਪ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ, ਕਈ ਐਨੇ ਹੇਠਾਂ ਲੱਥੇ ਕਿ ਫੇਰ ਉਠੇ ਨਾ,ਪਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਮੰਨਿਆ ਸੀ ਉਹ ਗਿਰਦੇ ਦੇ ਕੋਟ ਨੂੰ ਪਾੜਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਤੇ ਓਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜੜਾਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਪੱਤੇ ਨਿਕਲ ਆਏ।ਉਹ ਅੰਦਰ ਖਾਣ ਪੀਣ ਲਗ ਪਏ ਤੇ ਬਾਹਰ ਹਵਾ ਭੱਖਣ ਲੱਗ ਪਏ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ, ‘ਵੇਖੋ ਜੀ, ਪੌਣ ਗੁਰੁ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਸੱਚ ਆਖਿਆ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਦ ਹੋ । ਏਹ ਰੰਗ , ਇਹ ਰੂਪ , ਏਹ ਲਹਿਰੇ , ਇਹ ਚਾਨਣ ਅਸਾਂ ਕਿਥੌਂ ਵੇਖਣੇ ਸੀ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਡਿੱਠੇ ਹਨ, ਠੀਕ ਅਸੀਂ ਜਿੰਦ ਹਾਂ । ਹੁਣ ਪੱਤੇ ਪੱਤੇ, ਟਾਹਣੀ ਟਾਹਣੀ, ਫੁੱਲ ਫੁੱਲ ਤੇ ਫਲ ਫਲ ਵਿਚ,ਉਹ ਕਿਣਕੇ, ਜੋ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਰਲਕੇ ਆਏ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਨ, ਜਦੋਂ ਰੜੇ ਵਿਚ ਮੁਰਦਾ ਪਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਆਖਣ ‘ ਅਸੀਂ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਜਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਨੇ ਪਿਤਾ ਵਾਲਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਥੌਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਸਮਾਇਆ ਤੇ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਰਨੀ ਲਾਇਆ ਤੇ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋਕੇ ਵਧੇ ਹਾਂ, ਮੌਲੇ ਹਾਂ, ਰਗ ਰਗ ਵਿਚ ਰਸ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਝੂੰਮਦੇ ਤੇ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ’।

Though Bhai Vir Singh ji presents this dream as explaination of

ਪਵਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਤਿ ਮਹਤੁ ॥

But I had got my answer from this passage. I am sorry I don’t have it in English and many of you may not enjoy it as the language is quite difficult. I shall be highly thankful to anyone who translates it and may be put it up for readers.I can post the link here. It took me many days to type it out in Gurmukhi and then if I tried to translate it….. well I am sure it would never have been posted then.
 
posted by upinder kaur at 10/04/2006 01:06:00 pm | Permalink | 8 comments